tja... wat hou dan over.. autokopen Deel4

Tja, die Stelvio. Mooie bak. Deze keer gelukkig wel een man die me aanspraak. Na de blauwe stofjas kwam de verkoper in het onvermijdelijke "pak dat ik al een week aanheb". Beetje twijfelend, want het is toch wel erg eng, zo een klant in de zaak. Wel direct enthousiast over zijn auto's! Vragen stond vrij dus ik vuurde al mijn punten op hem af. En daar was op de meeste ook nog een antwoord. behalve op dei van de prijs en beschikbaarheid.... Tja, dat was lastig.

Met in elk geval een beter gevoel dan in Amsterdam vertrok ik weer. In het kader van "terugtreden op je schreden reed ik via de Audi dealer in Alphen. Toch nog eens kijken.

Audi dealer? Neeee... ".. VAG bedrijf meneer! En we doen wel audi service, maar voor de verkoop van nieuwe Audi's moet u toch echt in Nieuwkoop zijn..."
Nieuwkoop? of all places? Ik woon en leef in Alphen... Een zichzelf respecterend dorp zonder één der grote Duitse merken? Ik voelde mijn Alphen direct devalueren. Net als Leiden ligt de dealer van een groot merk gewoon niet binnen je grenzen... En in Leiden zijn het dan tenminste nog stadsgrenzen. Maarrr... die bij Leiden lag wel op de route naar kantoor!

Eind van de middag, drukke dag, netjes op gepast schoeisel, wit hemdje en jasje.. ik was klaar voor de audi dealer!
Bij binnenkomst een blinkende receptie, een bedrijf opgedeeld in overzichtelijke blokken: Daar de golfjes en aanverwant, aan de andere kant het Skoda deel, een merk waar ik al met veel plezier een aantal van had afgereden. Even twijfelde ik.. zou ik toch weer...? maar nee! Ik hield voet bij stuk! de A4, daar kwam ik voor!

In de blinkende showroom stonden de Audi's netjes opgelijnd. Alle modellen met bordje. In de hoek een paar grote glazen cubicle, als een soort kantoortuinen. In zo'n glazen hokje... Een man. Een computer. Even kreeg ik een déjà vu...
maar ik dacht terug aan mijn ervaring in Amsterdam. Weliswaar hier geen hostess om je te ontvangen, maar ze weten bij Audi daar wel mee om te gaan. Tussen het blik door ging ik op zoek naar de Audi A4 Avant. Heel even draaide ik nog om de Q2 heen. Toch ook heel leuk? Uit mijn ooghoek zag ik de man druk kijken naar zijn scherm.

De A4 stond rechts achterin. Te blinken in de zon, als een... oké... je begrijpt het. Als volleerd auto koper dook ik op de auto. Deuren open, stoel in de goede stand. Stuur iets dichterbij. Zo... dat zat. Nog even weer achterin. Je zult er toevallig maar ooit terecht komen; dan wil je toch wel weten dat je er ook in past! De man keek naar zijn computer.

Toch nog eens in de kofferbak. Wat ruikt dat toch lekker, zo'n nieuwe auto. iets van leer, olie, tapijt en gewoon puur nieuw plastic. De juiste combi! Een geur die er na een dagje rijden ineens weer uit is. maar nu.. nu hing ie er nog! Ik dook nog eens achter het stuur. Zowaar! de radio, navigatie en alle andere dashboarddingetjes deden het ook nog! De man. De computer. Druk.

Van déjà vu Audi ging ik naar déjà vu Alfa. Nee. ook hier was een klant schijnbaar iemand die zelf zich moest melden, die niet geacht werd bezocht te worden, maar die zelf moest gaan zoeken. Klantgevoel komt van de klant... u zoekt, u zult doen. Moest ik dan toch naar die andere Duitser? Er was immers nog zo'n merk.

Ook bij de receptie bleken ze het "als ik u niet aankijk hoef ik ook niets te zeggen" virus te hebben. Druk werkend. Kijkend op een beeldscherm.

Over de Leidseweg zag ik een Mini rijden. Hé!! Dat hebben ze ook bij die andere Duitser...