wat dan wel... autokopen deel5

Na alle overwegingen kom je altijd wel uit op iets wat je niet verwacht. Dat is eigenlijk wel het hele verhaal. Na mijn vele omzwervingen heb ik toch alles nog maar eens op een rijtje gezet, natuurlijk ben ik als petrolhead gek op het kijken naar mooi blik. Dat was één van de redenen om zoveel showrooms te bezoeken.

Ook was het wel weer 'verhelderend" om te zien hoe sommige "autoverkopers" met hun werk omgaan. Ze verwachten schijnbaar echt dat glimmende auto's en een kinky showroom ervoor zorgen dat het blik vanzelf de winkel uitloopt. Waarschijnlijk vinden ze zichzelf een soort supermarkt. Als je weet wat je wil hebben loop je maar naar de kassa en we maken wel een bonnetje.

Toch werkt dit voor mij niet zo: de showroom is een afspiegeling van het bedrijf, van de garage. Die showroom: die zie ik één keer. Maar de werkplaats? Ik verwacht service bij mijn onderhoudsbeurten, bij problemen, bij alles waar een rood lampje gaat branden wil ik gewoon ergens heen kunnen rijden of bellen. Het is immers een zakelijke auto; die moet altijd rijden, die hoort bij het onderdeel verdienen.
Voor mij vertegenwoordigd dus een niet functionerende showroom ook een inadequate werkplaats. Misschien klopt dit niet, maar als de presentatie aan de voorkant al niet klopt, hoe kan dan de backbone wel goed geregeld zijn en mij wel helpen?

Jarenlang heb ik om die reden Skoda gereden. De showroom was een beperkte oppervlakte met wat nieuwe auto's, maar er zat een man die mij elke keer weer aansprak. Die contact had met zijn monteurs en die zelf ook bereid was iets te doen. Die wist wat een auto kon, deed en ook waarom ik bij hem kwam. Geweldig bedrijf dat Toon van Eijck in Bodegraven. Ook met de zakelijke Audi was ik er kind aan huis. Dat is dus eigenlijk wat ik zocht; Vertrouwen, de showroom als uithangbord, niet als glimmende spiegelzaal. Daarbij dus eigenlijk ook wel een bedrijf in de buurt, zodat ik niet half Nederland hoef door te rijden voor onderhoud.

Dus.... toen zag ik die SUV bij de wasstraat... en ik wist waar de dealer zat, ik was er heul voeger wel eens geweest. Niet vanwege SUV's maar vanwege leuke kleine 2 seaters en sportauto's met boxermotoren.

Eenmaal binnengekomen in de showroom geen man in snel pak maar een verkoper die zijn kantoor uitkwam om mij te begroeten. Die me, heel verstandig in een lease edition wilde praten maar al snel door had dat ik ook wel iets leuks zocht, iets completer.  Die me meewarig onder de motorkap liet kijken, maar al snel zag dit ik de peilstok nog niet van de koelvloeistofdop kon onderscheiden. Die me dus lekker zat te maken met kleuren van blik en leer, franjes en toeters en bellen.

Dus het werd een auto met een beetje power, een beetje 4wd, een beetje inhoud. Geen middle of the road, populair genoeg, maar niet te algemeen. natuurlijk zijn er mooiere, betere of uniekere auto's. maar ik denk dat ik met dit stukje blik de komende jaren prima vooruit kan.

Owh... en de reden voor een andere auto? Over een dikke week begin ik met een nieuwe baan... Veel weer onderweg, werk in Den Haag, Den Bosch en Eindhoven. Kantoor deels op locatie, deels thuis.

























PS.. het is dus een Mazda geworden, een CX5..., voor de volledigheid:

een MAZDA CX-5 2.0 SKYACTIV-G 160pk 4WD Aut GT-M
Kleur Soul Red Crystal met 19" 'gun' velgen en zwart leder interieur

is het geen plaatje?

en waarom dan niet een.... autokopen deel5

Ja! Een engelsman met een Duits hart: zou dat dan de oplossing zijn voor alle auto perikelen? Klassiek en tijdloos, maar toch modern en trendy. Geen sedan, maar ook eigenlijk geen SUV. Degelijk maar ook sportief... Vol goede moed was dus de volgende rit naar de dealer die, naast Beemers ook Mini's verkocht.

Vraag tussendoor natuurlijk is waarom ik me niet op alle andere merken richt, er is zoveel meer! Maar eerlijk: Koreaans rijd er al zoveel van rond... betaalbaar en good plastic. Frans... ik heb een peu.. so I rest my case. Wie die stuurtjes heeft bedacht moeten ze een trapauto geven. Citroen... dat is na de CX toch niks meer geweest. Tot ze met de DS serie kwamen dan. Maar die is inmiddels ook wel achterhaald met die plastic opplakstripjes op de deuren. Italiaans, tried it. Zweeds? ooit was ik Volvo fan, maar met de komst van de 90 serie zijn ze echt terug bij af: een oude 940 zou er zo tussen passen. Die andere Engelsman, met dat poesje in de grille... dat werd me te gortig.
Mis je nog iets? Ik hoor graag een nog gemiste optie...

Bij de Beemer dealer was schijnbaar een feestje: een vrolijk jong mensch bood mij een ijsje aan bij de entree. geen oublie hoorntje, want daar was het ijs al te zacht voor, maar toch een smakelijk bakje. Ik vroeg nog of ik het mee mocht nemen naar binnen... en bij de receptie melde ik eerlijk dat ik de bekleding kwam testen op childproof ijseten... Dat was nog even lachen! Ook hier weer een lange trap vanuit de receptie naar een blinkend blik.
Bovenaan gekomen ter linkerzijde een serie Beemers: 5,3 en 4 serie. Maar mijn aandacht ging uit naar de auto rechts achterin: De opgeblazen versie van sir Alec zijn mini. Aan de lange leestafel, die hier mogelijk de cubicles verving, een stel spelend op de phone en een slungelachtig persoon, type "zoon van de baas" de me aankeek alsof ik in zijn prive garage binnentrad. Ach, de verkoper, kennishebber van de materie, zou zich vast wel melden.

Mooi spul, die mini! wow! alles erop en eraan, daklicht, neonlicht, overal licht. Bleek ik, nadat ik alle stoelen had getest en eindelijk bij de achterbak was beland, me te verlekkeren aan een model John Cooper Works. Full loaded.. geen wonder dat deze zo fraai was. Ondertussen kwam "type zoon" gekleed in het pak van zijn broer die waarschijnlijk rugby speelde even langs om een leeg blikje weg te halen. Op mijn "dit is een mooie auto" keek hij me aan met een blik 'duh, I know' en verdween weer achter de coulissen. Ach, die verkoper komt toch zo wel?

nadat ik ook model 2 had betast en geinspecteerd werd ik wat ongerust. Hebben ze allemaal angst voor kopers? had ik in tweed moeten komen? Voor de zekerheid liep ik nog naar een Beemer 5 toe. Toen ik de deur open wilde trekken zag ik in de auto beweging! slungel zat daar! Zou hij dan toch ook gewoon, net als ik, klant zijn? Om hem niet te storen liep ik maar terug naar de 4 serie. maar echt... dat dashboard.. niet mijn ding. Ik draag geen petje in een dichte auto, heb geen tattoo in mijn nek en ook geen oorbel: ik voelde mij dus compleet misplaatst.

Teleurgesteld daalde ik de trap af... Mini was ook niet voor mij weggelegd... wat zou mij nog resten? Moest ik dan toch gewoon terug naar een degelijke, ouderwetse, fraaie, nononsens skoda?
Of was er nog een merk dat ik over het hoofd had gezien?

met alle 380 paarden vol op de wielen vertrok ik in de audi van de parkeerplaats. Graag of niet, was inmiddels het motto.  Uit mijn ooghoek zag ik een SUV aankomen, die stopte bij de carwash... huh? wat was dat...?

tja... wat hou dan over.. autokopen Deel4

Tja, die Stelvio. Mooie bak. Deze keer gelukkig wel een man die me aanspraak. Na de blauwe stofjas kwam de verkoper in het onvermijdelijke "pak dat ik al een week aanheb". Beetje twijfelend, want het is toch wel erg eng, zo een klant in de zaak. Wel direct enthousiast over zijn auto's! Vragen stond vrij dus ik vuurde al mijn punten op hem af. En daar was op de meeste ook nog een antwoord. behalve op dei van de prijs en beschikbaarheid.... Tja, dat was lastig.

Met in elk geval een beter gevoel dan in Amsterdam vertrok ik weer. In het kader van "terugtreden op je schreden reed ik via de Audi dealer in Alphen. Toch nog eens kijken.

Audi dealer? Neeee... ".. VAG bedrijf meneer! En we doen wel audi service, maar voor de verkoop van nieuwe Audi's moet u toch echt in Nieuwkoop zijn..."
Nieuwkoop? of all places? Ik woon en leef in Alphen... Een zichzelf respecterend dorp zonder één der grote Duitse merken? Ik voelde mijn Alphen direct devalueren. Net als Leiden ligt de dealer van een groot merk gewoon niet binnen je grenzen... En in Leiden zijn het dan tenminste nog stadsgrenzen. Maarrr... die bij Leiden lag wel op de route naar kantoor!

Eind van de middag, drukke dag, netjes op gepast schoeisel, wit hemdje en jasje.. ik was klaar voor de audi dealer!
Bij binnenkomst een blinkende receptie, een bedrijf opgedeeld in overzichtelijke blokken: Daar de golfjes en aanverwant, aan de andere kant het Skoda deel, een merk waar ik al met veel plezier een aantal van had afgereden. Even twijfelde ik.. zou ik toch weer...? maar nee! Ik hield voet bij stuk! de A4, daar kwam ik voor!

In de blinkende showroom stonden de Audi's netjes opgelijnd. Alle modellen met bordje. In de hoek een paar grote glazen cubicle, als een soort kantoortuinen. In zo'n glazen hokje... Een man. Een computer. Even kreeg ik een déjà vu...
maar ik dacht terug aan mijn ervaring in Amsterdam. Weliswaar hier geen hostess om je te ontvangen, maar ze weten bij Audi daar wel mee om te gaan. Tussen het blik door ging ik op zoek naar de Audi A4 Avant. Heel even draaide ik nog om de Q2 heen. Toch ook heel leuk? Uit mijn ooghoek zag ik de man druk kijken naar zijn scherm.

De A4 stond rechts achterin. Te blinken in de zon, als een... oké... je begrijpt het. Als volleerd auto koper dook ik op de auto. Deuren open, stoel in de goede stand. Stuur iets dichterbij. Zo... dat zat. Nog even weer achterin. Je zult er toevallig maar ooit terecht komen; dan wil je toch wel weten dat je er ook in past! De man keek naar zijn computer.

Toch nog eens in de kofferbak. Wat ruikt dat toch lekker, zo'n nieuwe auto. iets van leer, olie, tapijt en gewoon puur nieuw plastic. De juiste combi! Een geur die er na een dagje rijden ineens weer uit is. maar nu.. nu hing ie er nog! Ik dook nog eens achter het stuur. Zowaar! de radio, navigatie en alle andere dashboarddingetjes deden het ook nog! De man. De computer. Druk.

Van déjà vu Audi ging ik naar déjà vu Alfa. Nee. ook hier was een klant schijnbaar iemand die zelf zich moest melden, die niet geacht werd bezocht te worden, maar die zelf moest gaan zoeken. Klantgevoel komt van de klant... u zoekt, u zult doen. Moest ik dan toch naar die andere Duitser? Er was immers nog zo'n merk.

Ook bij de receptie bleken ze het "als ik u niet aankijk hoef ik ook niets te zeggen" virus te hebben. Druk werkend. Kijkend op een beeldscherm.

Over de Leidseweg zag ik een Mini rijden. Hé!! Dat hebben ze ook bij die andere Duitser...

Op de schreden terug... Autokopen Deel3

Een mercedes, wie had dat ooit gedacht? Dat waren toch van die aannemerssloepen? grote bakken met grote stoelen waar je met een grote sigaar breeduit zittend groots mee doet?
of met dat kogelvrije glas voor megalomane presidenten en wanne be artiesten? maar goed, het is ook duits degelijk. maar zou dat wel passen bij mijn idee van "leuk"... de enige manier om dat te ontdekken is gewoon gaan kijken.

Daar stond ik dus, met een audi voor een mercedes showroom. Voorzichtig liep ik de deur binnen, benieuwd naar wat er zou staan. Niets nieuws dus. Allemaal busjes, veel tweedehands. Wel een vriendelijke dame achter een receptie die, op mijn rondkijken vroeg wat ik zocht. eeeeh... nieuwe auto's...

Vriendelijk verwees ze me naar de trap, mij inschattende voor dat wat ik natuurlijk ook was; een vitale veertiger. Eenmaal boven gekomen blonk het blik me tegemoet. Een Maybach convertible trok direct mijn aandacht. Zouden ze die willen inruilen op een blauwe Audi?

Tja... waar te beginnen. Gelukkig liep er hier ook een 'man in pak" die mij vriendelijk aankeek. Op mijn hallo kreeg ik zowaar een antwoord terug. Dit was alweer een pluspunt. Na mijn uitleg wat ik zocht, mijn bekentenis dat ik nog nooit in het bezit was geweest van een Mercedes en de erkenning dat ik geen idee had hoe het qua types in dit merk ging, zag ik een 'ah!' blik in zijn ogen. Enig wat ik me afvroeg:  was of het een "ah! dit is leuk ik kan alles vertellen" blik was of "een ah! heb ik weer" blik.

Gelukkig bleek het een blik uit de eerste categorie. Al snel werd ik door types en modellen heen geleid. Mercedes heeft, zo leerde ik, Achterwiel Aangedreven auto's. op alle types die eindigen met een A (GLA, CLA) zit... voorwielaandrijving.. logisch... het zijn Duitseres, die maken aparte grapjes...

Na een complete uitleg van het A gamma en het C gamma (de rest werd me toch te groot) toch nog even navraag gedaan naar de Maybach. Deze bleek echter niet in de juiste lease categorie te vallen. Jammer.

Zo een eerste dag blik kijken geeft helderheid, maar ook veel vragen. Gelukkig waren op zondag de showrooms dicht zodat ik mijn gedachten nog eens kon laten gaan over wat ik had gezien. Een A4, Q2, Stelvio of toch een CLA shooting break.. of toch nog iets anders.

Daarbij kwam ook nog eens de vermaledijde WLTP test, de Worldwide Harmonized Light Vehicle Test Procedure, in goed Nederlands. Hierdoor zouden een aantal auto modellen fors in prijs kunnen stijgen en daar durfden de desbetreffende dealers nog geen uitspraak over te doen. Dus het was alsof je in een snoepwinkel liep zonder te weten wat het snoep ging kosten.

Omdat ik toch geen lekker gevoel had bij mijn eerdere bezoek aan de alfa dealer en ik de stelvio toch wel erg leuk vond, dook ik nog maar eens in good old google. En zie! ook Leiden, stad in de regio, had zo een dealer zitten! Zou dat een betere optie zijn?

Bij het binnenlopen blonken de alfa's mij tegemoet. een fraaie Stelvio direct naast de deur. Binnen een paar tellen een man naast me, in good old blauwe stofjas. Enthousiast begroette hij me, vroeg naar mijn wensen en leidde mij naar het model. Helaas... hij was geen verkoper.. die zou er zo aankomen...

To ride or not to ride... Autokopen Deel2

Al denkend aan een rode corduroy jeans en hoe ik die zou kunnen bemachtigen reed ik met het kapje van de A5 omlaag weg bij de Alfa dealer. Wat liefde op het eerste gezicht leek te zijn, leek eigenlijk een wilde flirt te zijn, als het geen dag was geweest, bijna toch een one night stand. ik was er even in geweest, maar was er niet in geslaagd ons te binden...

Al dit overpeinzend vroeg ik me af wat er nog meer op deze wereld zou zijn aan vervoer dat mij de komende tijd moeiteloos van A naar H naar E zou kunnen brengen, met tussenstops in R. Plots dook voor me een ster op. Werd ik nu gelovig en moest ik naar Jeruzalem trekken... maar gelukkig zag ik door mijn zonnebril dat het ook een glimmend stuk blik was... in de vorm van een mercedes benz. ook deutscher kwalitat! Soll das es sein? Direct de auto aan de kant, De Samsung uit zijn cradle en toetsen "mercedes'... na wat geblink werd daar direct de locatie uit de google maps getoverd; Nog geen 5 km verderop! Vol enthousiasme stapte ik vol op het gas, om snel weer te remmen voor een flitspaal. Zou die power ook uit een Mercedes kunnen komen?

Onderwijl overpeinzde ik de andere Duitse opties. Een Golf passat... ofzo... of zo einer dreier, zoals ze dat noemen, een Beemer... misschien moest ik ook daar eens mijn blik op laten vallen? Het idee aan een golfachtige maakte me echter niet echt blij. Mijn hart sloot zich, alsof er een ex vriendin ijskoud voorbij liep. Daar werd ik niet warm van.. Een BeeEmWee? Direct kreeg ik de neiging om een ketting, tatoeage en pet aan te schaffen. ik betrapte me erop dat ik zelfs in de A5 de stoelleuning al achterover zette en dat ik mijn zonnebril wat verder op het puntje van mijn neus schoof. nee, ook dat riep nu niet direct de juiste associatie op.

Enigszins afgeleid door mijn overpeinzingen reed ik zowaar bijna de afslag naar de Benz dealer voorbij. Een forse ruk aan het stuur deed de Audi vlotjes en soepel de kruising oversteken. langzaam reed ik het parkeerterrein op; Zou ik hier wel met dat andere duitse merk mogen komen? Word ik niet direct met pek en veren van het erf geschopt door een ex-monteur van Lewis Hamilton? Voorzichtig stuurde ik een vrije parkeerplaats op en zette de motor uit, benieuwd wat deze showroom zou gaan brengen...

Auto verkopers... Autokopen deel1

In het kader van "ik ben op zoek naar een nieuwe kilometerverslinder" ben ik de afgelopen periode mijn ogen en oren eens de kost gaan geven. Eerst natuurlijk gewoon in allerhande online materiaal: wat kost wat, wat kan welke auto, wat vind ik nu eigenlijk mooi.
Daarnaast; wat is nue eigenlijk een standaard?

ui de standaard kwamen we al snel. De gemiddelde auto voor een gemiddelde medewerker ligt, zo hadden we bedacht, in de range van een A4. Die zie je veel rijden, dus dat zal het wel zijn. Even was er sprake van merken als opel en volkswagen, maar gelukkig wisten we elkaar er al snel van te overtuigen dat ook "mooi"en "leuk" onderdeel van het keuzepakket moesten zijn. Dus, A4 werd de standaard.

Dat maakt het wel weer uitdagen.d De A4 komt, zoals elk premium automerk, met meer optie pakketten dan dat er winkelpaden in de supermarkt zijn. Kaal is kaal, vol opties is onbetaalbaar, soort lege winkelwagen vs volle winkelwagen dus eigenlijk.

Om daar wat helderheid in te krijgen ben ik dus maar eens naar de Audi dealer gegaan. En of dat nu zo verstandig was?

Ik ging naar de vestiging in Amsterdam. Verstopt op de derde rij van een aantal blokken van een industrieterrein blonk het grote logo met ringen me al tegemoet. Grote P-plaats, veel blik waar de A5 (het was weer eens mooi weer) goed tussen paste. Bij binnenkomst werd ik direct aangesproken door een dame. Op vriendelijk toon heette ze me welkom, vroeg me naar de doel van mijn bezoek en na mijn uitleg werd ik vriendelijk de juiste kant op gewezen en werd me verteld dat er een adviseur zo direct zich zou melden.
...Ik in shock...

Toen ik me eenmaal had gesetteled in de A4, alle deuren eens open had getrokken en net in de kofferbak wilde duiken kwam er een man op me af. Na wat algemeenheden vertelde hij me alles over de ins, de outs en de mogelijk en onmogelijkheden met de A4. van benzine tot diesel, van avant tot sedan, Het verschil tussen A4 en Q2... Ik kreeg een stoomcursus "vier ringen en de mogelijkheden". Geweldig! Zo wil je toch altijd worden ontvangen...

maar... de A4 was de standaard. Dus eerst een verder verkennend onderzoek. Robertje zou Robert niet zijn als hij zijn zinnen niet had gezet op iets anders, iets buitenissigs, iets out of the box fun en mooi.  Big boys, big toys; iets wat naast de A5 niet zou misstaan. Een Alfa! Dat leek me wel wat! Mooi merk, history, temperamentvol, geen dertien in een dozijn.

Gelukkig zat de Alfa dealer gelijk verderop. Als een klein kind zo blij dook ik de showroom in! Daar stond ie te blinken, twee stuks in totaal, daartussenin de Guillia: de Alfa Romeo Stelvio ... wow...

Aan een tafeltje met pc een man... de showroom was niet overdreven groot, de auto's en de man met zijn tafeltje pasten er precies in. Vol enthousiasme, net als bij de Audi showroom ,dook ik in de Stelvio. Deuren open, stoelen verschuiven, stuur op en en neer, heen en weer... achterin zitten; pas ik achter mezelf? kofferbak open.. erin klimmen, gewoon, omdat het kan! wow...

De man zat. Achter zijn pc. Druk bezig. Kan.

Gelukkig stond er een tweede Stelvio. Wow... nog mooier. Leer, zacht, lekker ruikend. Ook hier weer de auto naar mijn smaak inrichten: Stoel, rugleuning, stuur... alles heen en weer. deur dicht, raam open.. wow... mooi

De man zat. Achter zijn pc. Samen met man 2 die net uit een deuropening kwam lopen.

Als een klein kind dook ik de deuropening in: Nog meer Alfa's?... Nee, ander merk. Terug, weer zitten! Wow... Mooi...

De man zat. man 2 lacht. Man 1 lacht mee en haalt koffie.

Nu ben ik toch gewoon een klein kind. een kind dat graag ook graag aandacht wil. Beduusd keek ik om me heen. Was ik niet lief, leuk, aardig? Leek ik niet op een Alfa koper maar op een Audi fanaat? Verkeerde broek? Ik liep immers in jeans, niet in flitsend rood corduroy... of  wat een alfist dan ook hoort te dragen..

Lichtelijk teleurgesteld droop ik af. Bij de deur keek ik nog één keer om. De man zat... met koffie en zijn pc. Man 2 was weg. Nog even keek ik naar de stelvio. De stelvio keek naar mij. De man naar zijn pc.