Hotels... home away from home.. of niet?

Hotels.. inmiddels vormen ze een onlosmakelijk geheel van mijn leven. In mijn werk wordt ik geacht daar te gaan waar het werk mij brengt (met een paar kleine kanttekeningen) en dat betekend regelmatig overnachten in hotels. Nu reis ik voornamelijk binnen ons lage landje aan de Noordzee en dat betekend veelvuldig overnachten in de hotels van van der Valk. Ons bedrijf heeft namelijk een vaste afspraak met deze keten en we worden geacht daar, tenzij er zwaarwegende bezwaren zijn, gebruik van te maken.

Bij het noemen van de naam van deze keten roept iedereen nog altijd “appelmoes met een kers!” maar eerlijk is eerlijk: die heb ik het laatste jaar niet op mijn tafels gezien. Volgens mij ben ik dit voor het laatst tegengekomen op Bonaire, ergens in de jaren '90... en daar was het dan een exotisch Europese delicatesse! Dat is in elk geval het eerste positieve punt. Score 1-0 dus, als het ware.

Mijn eerste zakelijke ervaring met deze keten was in het altijd fraaie Drenthe, maar dan wel weer in het toch iets minder mooie Nieuw-Amsterdam, in hotel Emmen. Perfecte locatie voor een hotel-voor-reizigers-op-doorreis, want als je nog verder reist, ben je bijna van de wereld, maar in elk geval uit Nederland weg. Werken in Schoonebeek bij de NAM in de late dienst. Overdag dus genieten van het zwembad en een uitgebreid laat ontbijt. 's Avonds na terugkomst nog even een borrel aan de bar, altijd vriendelijk personeel en een goed glas: nait te zuunig, 't is ja al loat...

Dus, eigenlijk ook positief... 2-0

Eerder dit jaar werd ik verbannen naar onze meest zuidelijke kolonie... Het gebied van Geert en Graus, zachte G en Carnaval. Half Belgs, overal nog geen 10 minuten van Duitsland af. Ik kwam terecht in Zuid Limburg. Vaste prik was daarbij het overnachten in Hotel Stein. Maar dat was een blok aan mein bein!! Drama! Voor het laatst gerenoveerd toen de Batavieren de Rijn overstaken en een pleisterplaats zochten op hun weg naar Rome. De enige sfeervolle plek, de oude bruine bar, werd tijdens mijn verblijf omgebouwd naar een koele lounge ruimte zonder sfeer. Dit paste echter wel redelijk bij de attitude van het personeel. Nadat ik er drie week had verbleven en de wc pot na de maaltijd van te dichtbij had bekeken was een verhuizing toch wel de enige optie.

Opluchting alom toen ik dus aankwam in Hotel van der Valk Maastricht. Een kok die eten kon bereiden! Personeel dat terugsprak! Maaltijden die je met plezier kunt nuttigen in de Brasserie of op het terras en niet in de grote zaal. En bovenal: kamers die fris en gerenoveerd waren, ruim voldoende met goede douches.

Afgelopen week was dit Hotel echter vol. Stein? Nein! Andere optie? Een leuk kasteel ergens bij Maastricht of van der Valk Heerlen. Met en lichtelijke vlaag van verstandsverbijstering heb ik gekozen voor Heerlen. Ik begrijp mijzelf nog steeds niet... Bij het aanrijden kreeg ik een deja vu... dezelfde steen, hetzelfde ontwerp, dezelfde uitstraling... het leek wel Stein! AAAAHHHHH...

en inderdaad: ook hier dezelfde oude kamers, hetzelfde soort personeel (ik weet nog steeds niet wat de dagmenu's waren of de specials, ik zoek nog steeds de jus d'orange bij het ontbijt)

Vandaag dus weer terug op het oude honk. Kreeg direct een superior room omdat ik er vorige week wegens de drukte geen kamer kon krijgen, werd begroet op twitter en verheug me op het ontbijt van morgen: 2 soorten jus, croissants en yoghurt met fruit.

Goed, 't is nog geen thuis, maar je voelt je er wel thuis. De stand inmiddels? Geen idee... 2 goed, 2 minder goed; is dat dan een gelijke stand?